Annuleren

Zoek hier binnen onze website

Blog: Kuchisabishii

COLUMN

Vandaag werk ik thuis. Na een ochtendje knallen zit ik even te chillen. Ik scroll door de Instagram-reels uit eigen achterban. Als ik dan toch niets beters te doen heb, kan ik net zo goed kijken of zij iets leerzaams te zeggen hebben.

Ineens is daar het woord van de dag. Ik heb geen idee wie deze meneer is, of waarom er een woord van de dag is, maar het woord van de dag is kuchisabishii. Ik zit te grinniken als hij uitlegt wat het is. Kuchisabishii is een Japans woord. Het betekent: “Je hebt geen trek, maar je eet toch omdat je mond zich eenzaam voelt”. Wellicht werd iemand eens betrapt toen hij at uit verveling en bedacht hij deze smoes. Als ik even later weer de woonkamer in loop, gaat mijn telefoon af. Het is een herinnering dat het tijd is voor stille tijd. Ik sta even te dubben. Het is erg druk op het werk en ik zat er eigenlijk wel lekker in. Zal ik voor de lunch nog een nieuw dossier oppakken? Of toch maar stille tijd houden en na de lunch verder werken?

Ik besluit tot het laatste en met een beetje tegenzin sla ik mijn dagboek open. Het schaamrood staat bijna gelijk al op mijn kaken. Het gaat over David. David trok regelmatig zijn eigen plan en liet de Heere dan aan Zijn plaats. Toen David naar de Filistijnse koning Achis vluchtte, vroeg Hij niet of de Heere met hem meeging. Pas veel later kwam hij tot inkeer en zocht hij de Heere. Dit gebeurde ook nadat hij met Bathséba vreemdging en zijn lijfwacht, Uría, had laten doden. Lange tijd bleef hij weg bij de Heere. Dat was geen goede periode in zijn leven. Later kijkt hij met ontzettend veel berouw terug. De schrijver wijst erop dat, net als David, een christen niet altijd zin heeft in de godsdienst. Soms is er geen honger of dorst naar Gods Woord. Hij noemt het lusteloosheid. “Maar, vraagt hij, “is er dan geen ongekende eenzaamheid?” Want als je niet in Gods Woord leest, dan hoor je ook Zijn stem niet. Je hebt geen gemeenschap met de Heere. Je bent dan op jezelf gericht. Dat laatste zou voor de christen ondraaglijk moeten zijn. Voor mij krijgt Kuchisabishii nu een andere betekenis: “Je hebt geen trek, maar je eet toch omdat je ziel zich eenzaam voelt.”

Wellicht heb jij ook niet altijd zin om in je Bijbel te lezen. Misschien raffel je jouw gebeden af. Maar voel je je dan niet ontzettend eenzaam? Eet daarom toch maar, ook als je geen zin hebt.

Gerben Veenema

377