Mooi dat jullie hierover zo serieus nadenken. Dit is een situatie die andere (studerende) stellen wel zullen herkennen. Je hebt al een tijdje verkering en groeit emotioneel en lichamelijk naar elkaar toe. Je wilt samen verder. Alleen, je studeert nog allebei… Het hoeft allemaal niet perfect, een ‘studentenhuwelijk’ is ook prima. Zolang je samen bent en gewoon als student blijft leven, gaat het wel. Maar als er een kindje komt? Kan dat wel? Hoe moet dat dan met je studie, met je inkomen? Ik ken jullie situatie niet goed. Wel zijn er wat Bijbelse principes aan te wijzen die jullie mogelijk richting geven. Trouwen is Bijbels Jullie verlangen om te trouwen en één te worden, ook lichamelijk, is Bijbels. Het is een gave van onze Schepper, die Hij heel nadrukkelijk in de Bijbel verwoordt. Het is zelfs een beeld van de verhouding tussen Christus en de gelovigen. Dat kan ik nu niet verder uitwerken, maar: trouwen is Bijbels. Wachten met seksuele gemeenschap tot je getrouwd bent, is ook Bijbels. Ik realiseer me heel goed dat dit in de huidige cultuur voor jongeren verschrikkelijk moeilijk kan zijn. Seks voor (of buiten) het huwelijk is volstrekt normaal, als je het maar veilig doet. En de prikkels en mogelijkheden zijn eindeloos. Wees overtuigd van de Bijbelse waarden op dit moeilijke, maar zo mooie terrein! Kinderen zijn van de Heere Als je trouwt, is het eveneens Bijbels om open te staan voor de kinderzegen. De Heere hecht grote waarde aan Zijn dienst in de lijn van de geslachten, de generaties. Kinderen krijg je niet in de eerste plaats voor jezelf. Psalm 127 verwoordt het zo mooi: Zie, kinderen zijn een erfdeel des HEEREN (vers 3). Het woordje ‘erfdeel’ kun je vertalen met ‘geschenk’, maar ook met ‘bezit’. De Engelse King James-vertaling gebruikt hier ‘heritage’: erfgoed. Denk bijvoorbeeld aan het cultureel erfgoed, zoals huizen en literatuur, die van grote waarde zijn en van generatie op generatie meegaan. Zo kijkt God naar onze kinderen. In Ezechiël klaagt de Heere het volk Israël aan dat ze Zijn kinderen, die ze Hem hebben gebaard, hebben geofferd aan de afgoden (Ez.16:20, 21). Hij ziet de kinderen van Israël als Zijn kinderen, ‘uit kracht van het verbond’ (kanttekening 65). Als we de kinderzegen onnodig uitstellen of onnodig beperken, doen we de Heere tekort. De vraag is natuurlijk: wat is onnodig? Sommige situaties zijn heel duidelijk, zoals wanneer de (psychische) gezondheid van een moeder gevaar loopt. Het huwelijksformulier vermaant ons, mannen, met verstand bij onze vrouw te wonen. Je hebt daarin een eigen verantwoordelijkheid, persoonlijk en samen, biddend voor Gods aangezicht. Maar het principe blijft: openstaan voor de kinderzegen, ook in een studentenhuwelijk. Hoe moeten jullie verder? Ik kan slechts wat suggesties aanreiken. Het kan verstandig zijn om het trouwen toch uit te stellen, tot je bent afgestudeerd en kunt gaan werken. Maar indien zij zich niet kunnen onthouden, dat zij trouwen; want het is beter te trouwen dan te branden (1 Kor.7:9). Neem dat wel serieus! Als jullie daarom toch willen trouwen: kijk hoe dat zo kan, dat kinderen ook financieel welkom zijn. Bespreek het met wederzijdse ouders. Denk na over consequenties als het uitstellen van je studie, (tijdelijk) werk om in je onderhoud te voorzien. Vouw vooral je handen en bid samen om de gunst van de Heere. Over jullie relatie, maar ook als er kinderen komen. Want Zijn koninkrijk komt in de weg van de generaties.
Laurens Kroon